De ki, tanýdým sizi, Bir an olsun, Tuttum ellerinizi, Ya da öptüm gözlerinizden.
De ki, karþý koydunuz, Kara gözlerinizle vurdunuz yüreðimden. Ve ben ölmeden, Son kez baktým, Kömür kuyusu gözlerinize.
De ki, gel dediniz, Geldim güzelim memleketinize, Akþamüstü, Bir demet kýr menekþesi verdim ellerinize, Karþýlýk beklemeden, Bir gülücük vermezmisiniz?
De ki, yaðmura tutulduk, Islandýk tepeden týrnaða, Almazmýsýnýz evinize, Gönül bahçenizden içeriye.
De ki, binlerce yýlýn, Hasreti varmýþ, Köz misali, Boþuna yanmýþ yüreklerimiz, Kavuþunca ellerimiz, Baþka baharlara, Ýkimiz de gebeymiþiz. Ya buna ne dersiniz?
14.10.2013 / Ayvalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Gök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.