Sen, bana küsken, Ben baþka bir þehirde öleceðim. Biliyorum, Ölsem de bana gelmeyeceksin, ama ben sana geleceðim. Sana bir çift eldiven vereceðim, parmak uçlarý delik olan, Yokluðumda o okþasýn ellerini. Birde süveterimi, Isýtsýn diye Üþüyen yüreðini.
Sen, bana küsken, Renkli bir mum kývamýndaydý, Yanmaya hazýr yüreðim. Bir umuttu benimkisi, neydi, küskünlüðünün öfkesi, Ben seni böylesine severken.
Ahh! benim ceylan bakýþlým, Senden uzak bu þehirde, uykusuz kaçýncý gecemdir, Kaçýncý bakýþým umutsuzca, ayak sesleri kesilmiþ kapýma. Güç yetmez susturmaya, çýðlýðýný, yalnýzlýðýmýn. Ýsyan etsemde bahtýma.
Sami Gök 18.3.2013/ Ayvalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami Gök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.