BANA SOR...

Bana sorsana ayrýlýðý.
Uçsuz bucaksýz bir þehirde,
Bilmeden hiç bir puþtluðu,
Dimdik ayakta durmayý bana sor.
Temiz kal derdi babam,
Baba yüreðini yakmayý,
Kirlenmiþliði bana sor.
Üç kuruþa binbir yalanla satýlanlarýn hayatýný bana sor. Çýkarý uðruna dost satanlarý,
Laf olsun diye adam olanlarý,
Perdenin arkasýndaki pazarlýklarý,
Bana sor anlatayým sana.
Uçsuz bucaksýz bir þehirde,
Kaybettim umutlarýmý.
Kalabalýklar öðretti bana yalnýzlýðý.
Býktýrdý cambazlarýn ayak oyunlarý.
Her yüzün gerçek olmadýðýný,
Maskenin kiþiliði gizlediðini bu þehir öðretti bana.
Bu þehirde satýldý yarýnlarým.
Ben ki bu þehrin bütün sokaklarýný arþýnlamýþým. Açýlmadýk kapý býrakmamýþým.
Dost bilmiþ sýrtýmý yaslamýþým.
Sýrtýmdan vurmuþ alýnmamýþým.
Þimdi dokunsalar volkanlar gibi patlar ateþ salarým etrafa.
Kötülerin yanýnda iyileride yakarim.
Karýncayý bile incitmedim ben.
Ama seni þah damarýndan yakalarým.
En zayýf yerinden yaralarým.
Savaþ açarým gözlerine.
Seni tanýdýðým bu þehri baþýna yýkarým.
Dokunma bana.
Dokunursan aðlarým...
Aðlarsam bu þehri gözyaþlarýmda boðarým...
Sosyal Medyada Paylaşın: