Aylar geçti bir tünelin içinden
Bir kadýn, birçok kadýn ve sisli bir orman
Yaþamaktan geriye kalanlar olarak tanýmladým bu þiiri
Aþkýn neresindeydik, ne kadar zehirledik bir küllüðü birlikte
Bilmiyorum
Cüretkâr derinlikleri kutsayan günahlar iþliyorum bir kitaba
Bir bedene, birçok ruha
Sen varsay ki mutfaktayým,
Sen varsay ki
Hiç geçmediðin kýzýlçam aðaçlarýnýn arasýndan geçiyorum
Göðsümü hissetmediðim o an sensin
Hissetmediðim o ses, savaþ çýðlýklarý ve yapraklar
Çatýrdayan, sað þeridi örten kar yýðýnlarý, sadece sensin
Ben;
Bir ölüm ne kadar anlatýyorsa yaþamý
Bir umut ne kadar azalmýþsa mum alevi misali odalarda
Ben; sadece ben
Ýçinde hiç biz olamamýþ bu cümle gibi
Sadece ben
Ne kadar tuhaf deðil mi?
Aslýnda masum kalabilirmiþiz bu masalda
Ben; sadece ben
Aylar geçti bir tünelin içinden
Ýçime uygun sarhoþluklarý dindiren rüzgâr misali
Bir yara, birçok yaradan daha aðýr bir karanlýk
Sadece sen…
.