BAZEN DUYGULAR ÖLÜ DOĞAR

Durmuþtu nefes alýþýn saati
Gözlerine baktýðým o an,
Yüreðimin acýma vaktini gösteriyordu
Gözyaþlarýmda paslanýp kalan zaman.

Hayat,
Duvar saatinin sarkacý misali
Ýmkânsýzlýða savurdukça düþünceleri,
Oysa düþünceler
Ýçermez olmuþken onun güzelliklerini
Nasýl silinecekti ki
Yüreklerin bu paslý izi?

Bazen duygular ölü doðuyor
Geriye,
Çekilen tarifsiz sancýlarý
Dökülen kanlý gözyaþlarý
Ve kimselerin anlayamadýðý
O kapanmaz yaralarý kalýyor.

Paslý zamanlardaydý sevda
Duygular ölü doðmazdý o zamanlar,
Deniz kabuklu bir kutu vardý
Büyükannemin gece masalarýnda,
Ne zaman aþký anlatsa
O kutunun içinden çýkýp gelirdi hep sevda…

Þimdilerde büyükannem çok hasta
Kimseler masal anlatmýyor artýk
Ne zaman onun gözlerinin içine baksam
Saçlarýmý okþadýðýný anlarým yýldýzlarla
Onun paslý zamanlarýný hatýrlarým
Hiç karþýlaþmadýðým o deniz kabuklu sevdalarla…

Biliyorum sesimi duyuyorsun büyükanne
Masallarýnda ki günahsýz meleði buldum
Sevgimi verdim, deniz kabuklu kutunun içinde
Oysa zaman;
Sessizce yaðlanmýþ büyükanne.
Ne pas kalmýþ
Ne de kir insanlarýn üzerinde.
Artýk yaðlý zamanlarda
Duygular ölü doðuyor,
Ölü doðuyor aþklar
Kalmamýþ o paslý zamanlarýn insanlarýndan kimse
Ve deniz kabuklu kutunda çalýnmýþ,
Çalýnmýþ torunun yüreði de büyükanne…
ÝBRAHÝM ÞENTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: