-Başlıksız-

Ellerini tutsam

Duygularým üþür

Buhar olur gözyaþlarým

Aðlayamam…

Boþ kaldýrýmlarda yürürüm hayalinle,

Ruhum kývranýr ayaklarýmýn altýnda

Yaþanalarý bir bir ezerken nedensizce

Ve susarým, konuþamam…

Acýnýn vatanýna giderken

Emanet bedenimde kaybolurum

Hep yüzüne vurur ay ýþýðý sessizce

Güneþ ellerini çekerken üzerimizden

Sensizliðin kollarý arasýnda ölmeden

Nefes alamam, yok olurum...

Ýþte böyle zamanlarda

Seni kaybetmekten korkarým

Tanrýyý bulduðum gözlerinden

Nedendir, anlayamam bu son buluþum....

ÝBRAHÝM ÞENTÜRK

Sosyal Medyada Paylaşın: