mavi kokan sahiline dokundu ellerim zamanýn gözlerimde boðulduðu bir andý güneþ, denize yatýrmýþken alevden saçlarýný uzak limanlara yorgun gemiler akardý martýlarýn kanatlarýndan görmüþlüðüm vardý denizleri tutan bir kolu bir kolu yedi tepesini kucaklayan Ýstanbulu
gözlerinden dolar avuçlarýma binyýlýn mirasýndan damýtýlmýþ þarkýsý kuþatýr beni ne yana baksam o görkemli devin tarifi imkansýz hatýrasý ezelden gelip adýmlarý ebede giderken yolu görmeye deðer, tunçtan zýrhýný kuþanýrken Ýstanbulu
eflatun göðünden nurlar yerine ölü yýldýzlar yaðar sulara karýþmýþ taþlar gibi yokuþlarýndan bilinmezliðe yuvarlanýr umutlar akdeniz köpüðü güzel uyup çaðrýsýna yaðmurun dokunsun diye bir kez daha koþardý kýyýsýna istanbulun
ben çözemem sýrrýný senin Ýstanbul seni ancak evliyalar anlar ancak evliyalar bilir uyanmayasý yattýðýn uykularýný var git zahit zeytin tanesini baþka yerde ye düþ yollara yüreðini kavuran aþký baþka kentlerde ara
gece yarýsý ciðerlerini söken benim benim doðrayan seni dilim dilim güvercin bakýþlý çocuklar büyütürüm sokaklarýnda senin suçluyum, orasý kesin hem tanrý katýnda hem gönlünde kulun beklerim hükmünü Ýstanbulun
Bülent KARAKAYA 0cak 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
rakuba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.