YOKSUN

usulca sýyrýlýrým kollarýndan hasretliðin
üþürüm yaðmurlarýnda sýrýlsýklam
bir yaným alev alev
yangýnlarýndadýr sensizliðin
üzme kendini derim,
geçer zamanla
geçer hýrpalanmýþlýðý kalbimin

derin rüyalarýn labirentinde
uyanýk, ayaktadýr tenim
gözlerinde kaybolmak isterim oysa
biraz mahçup, uçarý, serserice
ýþýksýzlýðýnda senin
çýðlýðým da kendimce
yana yakýla arayan benim
aranan kendim

dipsiz karanlýðýndayým gecenin
yorgun, biçare
sohbetindeyim sessizce
aðlayamam,
gözlerim kanar gecede
ah ne çare
vedandýr
vakitsiz kapýmý çalan

gözlerine vurgunum
gönlümün baþeðmeyen kartalý
þiirdir dillerin
anlatýr bana,
en mahrem sýrlarý
bir çýrpýda çýkarým yeniden yolculuklara
kapanýr ardýmdan bu þehrin kapýlarý

Bülent KARAKAYA
Kasým 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: