Benden sana;
Rengi eskise de,
Duygularýný hiç deðiþtirmeyecek þiirler
Bir de odanýn penceresine
Sýrtýn dönükken astýðým dudaklarým kaldý…
Ýzinin üzerinden kaç çaput geçerse geçsin
Hangi kimyasal, ayrýntýlarýný silerse silsin
Iþýðý payidar kalacak
Sen karanlýklara mum aradýðýnda…
Ölüm, nefes alýyor kucaðýnda hala…
Susmanýn derinleþen çýðlýklarýndan kurtaramadým
Kulaklarýmý da…
Ruhumu da…
Keder sýrtýnda kamburuyla bu gece bana taþýndý…
Herkesi aðýrlayan bu tavrým
Yalnýzlýðýmdan,
Yalnýzlýðým,
Ruhumun piç gibi kalýþýndandý…
Ýsimler yýrtýlmýyor gece karanlýðýnda
Ve yakýlmýyor,
Zevkle tutulup ucundan
Ýsimler telefon rehberinden siliniyor da
Hafýza defterine yerleþiyor küstah bir tavýrla
En çok yüzleþtiðimiz yalan ‘unuttum’
Daraðaçlarýnda sallanan,
Çürümüþ meyve kokan yüreðimi,
Ayný masalla uyuttum
Yaktým tüm ihtimalleri
Kül ümitsizlikler…
Senden bana;
Ýçine sindiðin bu þiir,
Birde her sabah penceremi açtýðýmda
Beni kucaðýndan atan sensiz þehir kaldý…
Þimdi aðlasam,
Dudaklarým silinir mi,
Camýndan?
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.