Aþk gözümü kör edip, yoluma kuyu kazar Düþmeden yürüsem de, yüreðim toplu mezar
Destansý bir aþkýn ayaklarý önünden Toplayýp hüznümü gizliyorum. Sözcükler firara yeltenirken dilimin ucunda Tutuklu bir sevinç sürülüyor gözlerime Yüzüne bakarsam yýldýzlar düþer avucuma da Göremezsin...
Ruhuma dokudum gülümsediðin her aný Gözlerin deðil mi umudumun anavataný?
Bu þehri öksüz býraktýðýndan beri Yüreðimi boðazýn serin sularýna býraktým Evet sensiz esir bu þehir Sensiz talan Bitkin Fatih’in salladýðý surlar Ve suskun martýlarýn yarýþtýðý vapurlar Sen ki; Eyüp Sultan’a olan saygýyý Kýz Kulesi’ne olan ilgiyi Boðaza olan sevgiyi si mgeliyorsun Buz tutar güneþim duvarlar yükseldikçe Ve ruhum ah ruhum ateþler içinde Bulmaca gibi her þey Boþ kalýyor kareleri çözülmedikçe...
Diyorsun ya; Her yokluðun bir kârý, Her varýn bir zararý olur elbet Varsýn yokluk olsun tek varým Diyeti ödenmez her vebalin Oysa Sevmek sadece bir yalýnlýk ve sadece h/azmetmektir.
Hadi, bir þeyler söyle Susma! sana diyorum Anlasana diyorum Ya bana gidiyorsun istemsiz Ya benden geliyorsun sebepsiz Söyle! Susmak, söyleneceklere susatmak mýdýr? Yoksa derin bir uçurum mu?
Meðer her geliþinde sana gitmiþim Henüz karþýlaþmadýk Þimdi hangi daðýn ardýndasýn? Haykýrýrken ismini Zigana yamaçlarýnda Masum kardelenlere çýð düþürdüm Biliyorum bu fýrtýnýn sonu sakinliktir. "bu da geçer" diyorum An gibi, zaman gibi, ömür gibi... Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif Odabas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.