A N A M
A N A M
Oðlum, Süleyman’ým, kuzum dedikçe
Uzaktan da olsa nidan geldikçe
Yüreðim erir, seni hissetdikçe
Cennet-ül Firdevs’de yaþarsýn ANAM
Ermenek yolundan beklerdim seni
Yavrular içinde görürdün beni
Canýna can katsýn Süleyman’ýn caný
Cennet’i Alada durursun ANAM
Mevlaya yürüdün, Hadim yolunda
Emaneti verdin , yeðen kolunda
Melekler saf, saf saðýnda- solunda
Cennet-ün Naime varýrsýn ANAM
Anam , anam diye yollara düþtüm
Peþin sýra koþtum, göz yaþý döktüm
Seni bulamadým, yýkýldým göçtüm
Dar’ul Huld’a vuslatýn olsun ANAM
Caným anam dedim, kapýya vurdum
Evimizi bomboþ virane buldum
Saðýma, soluma hep seni sordum
Münker’e Hak sözü söylersin ANAM
Gündüzüm gecede asýlý kaldý
Ruhumu çok derin üzüntü sardý
Analarýn hassý güzel bir yardý
Cennet-ül Mevada olursun ANAM
Gönlümün gülüydün sararýp soldun
Derdimin ortaðý, sýrdaþým oldun
Firdevs Cennetine vuslatta yoldun
Dar’us Selam da kavuþursun ANAM
Ýþinde, gücünde geldin, nazara
Yaradan ayýrdý bizi kazara
Ellerimle verdim seni mezara
Kabirinde azap çekmezsin ANAM
Nurla aydýnlanmýþ, cemalin yüzün
Hatýrýn sayýldý, dinlendi sözün
Yaradan özünden yaratmýþ özün
Adn Cennetinde gönenirsin ANAM
12- EKÝM - 2013
Süleyman YILDIZ / Lemos 5303
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.