G Ü L Ü M
G Ü L Ü M
Aþk ateþi yaktýn, sinem baðrýma
Gönlüne ünledim, ses yok çaðrýma
Dermaným olsaydýn , hançer yarama
Elleri gönüle güldürdün , GÜLÜM
Sevenler anladý , suzi dilimden
Onmaz dertle dolu þu mecalimden
Volkanlar patladý, deli gönlümden
Açmadan gülümü soldurdun, GÜLÜM
Çekilmez kaprisler ettin gönlüme
Prangalar vurdun, þeker dilime
Asla acýmadýn, garip halime
Dünyamda yaþarken öldürdün, GÜLÜM
Yaralý gönlümü acý bitirdi
Dertler dert içinde cana yetirdi
Kaf Daðýn ardýndan istek getirdi
Olmazý , oluru buldurdun , GÜLÜM
Gönlüne köleydim , gülmen gönlüme
Bülbülüm konmadý , gonca gülüme
Arkama bakmadan gitsem ölüme
Gönülü gönüle küstürdün , GÜLÜM
SÜLEYMAN ’ ým yazar, inceden ince
Gönlünden dökülmez, yanlýþ bir hece
Aþkýn vuslatýnda kalýnca cüce
YILDIZ’ ýn nurunu söndürdün , GÜLÜM
18- NÝSAN -1995
Süleyman YILDIZ / Lemos 5303
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.