Anlamadý þarkýlar, Dizeler anlamsýz mýrýldandý Bu gece… Söylenmedi yarým kalan türkü. Akmadý, akmasý gereken kan Çaðlamadý damarlarýmdan. Hasret kalýnmýþ kâðýt kalemim gibi Küskünsün bu gece, Yarým kalan þiirim gibi özledin beni Biliyorum… Sen uzak þehirlerimde yok oluyorsun, Hiçbir þey unutulmaz yalanýna karýþýyorsun. Ben biliyorum ama sen ölüyorsun. Senin yalan avuntularýn var Seni yabancý yapan, seni sensiz koyan. Var git þimdi Sokak lambasýnýn altýndan usulca.
En büyük yalaným ol desem Ömrümün damarlarýnda yalanýn karýþýr, Bu kez kýr gururu gitme desem de… Sen git þimdi bensiz yokluklarda boðuþ. Hiç sevmediðin yalanýný da yüreðine kazýmayý unutma..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fadime Kökçü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.