Býrakýlmýþ sokakta yapayalnýz yolcuyum saat gece yarýsý… Damarlarýmda kalabalýk saatlerin seslenen uðultusu. Keskin rüzgârlar okþuyor gülkurusu yüzümü… Uzun bir yolculukta konduruyor yaðmur busesini (en çok bu zamaný sevmiþtim bir vakitler) Hasretinin acý ýslýklarý dolanýyor kalbimin sokaklarýný, Hangi özlem bu kadar acý olabilir ki? Söylenmemiþ aþk þarkýlarýný armaðan ediyorum sana. Sen habersizsin bu vakitsiz ölümden… Tedirgin yaþamýn gürültüsünü kim duyabilir? Dökülür mü aþkýn acýlarý sigaramýn küllerinden Uçsuz çaðlayanlara…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fadime Kökçü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.