ÖLMELİYİM BEN...

Kaldýrmýyor midem.
Kusmak üzereyim yokluðunu.
Ne zaman bölsen uykumu.
Uyutmasan ne zaman.
Kan kýrmýzý gözlerle küfürler savuruyor dilim.
Hiç böyle olmamýþtým ben.
Yaklaþmýyor kimse yanýma.
Bu öfke öldürecek beni biliyorum.
Ölmeliyim ben biliyor musun.
Ben ölmezsem ölecek bu þehir.
Elele gezdiðimiz sahil,
Ve gizlice buluþtuðumuz sokaklar ölecek.
Söylesene kaç kapýdan içeriye girdin sen?
Kaç kapý açýldý yüzüne.
Kaç kez masken düþtü yerlere.
Lanet olasýca yüzünle kaç kiþiye güldün.
Bir bana mý ekþiydin.
Ayrýlýk bir bana mý zor geldi böyle.
Bir beni mi yýktý gözlerin.
Zayýf mýydým? Aþýk mýydým yoksa?
Biri toprak atsýn üstüme.
Benzin döküp yakýn acýmadan.
En aðýr iþkencelerden geçirin.
Kolay kolay iflah olmaz yüreðim.
Zapt-edin beni ne olur.
Zincirlere vurun gerekirse.
Yoksa öldürürüm ihaneti alnýndan...
Ve bir sabah güneþ doðmadan daha,
Terk ederim bu þehri.
Kýrmýzý bültenlede arasan.
Bulamazsýn beni.
Durdur beni hadi.
Yoksa mahvederim hayalini....
Sosyal Medyada Paylaşın: