Gönül bir tuvaldir dil ise fýrçan
Heceler rengârenk boyandýr oðul
Ýblisse fýrçana hükmeden hocan
Nakýþýn zamandan ziyandýr oðul
Ne öfke diliyle ne kinle inlet
Âleme sevginin sesini dinlet!
Ruhunu ilâhî aþkla serinlet
Nefsini gafletten uyandýr oðul
Aksini dese de kibir dili hep
Ne soy meziyettir, ne de ýrk, nesep
"Þerefli" payene, taltife sebep
Ahlaktýr, erdemdir... hayandýr oðul
Öfkeyle dondukça köþkün havuzu
Aþkýn buhârýyla erit o buzu
Ehl-i hâl içinden seç kýlavuzu
Sevgisiz sineler üryandýr oðul
Ýster Fizan’a kaç, ister daða çýk
Her adýmýn ardý kabire açýk!
Semaya bakarken bastýðýn balçýk;
Özündür, aslýndýr... mayandýr oðul! .
Mecit AKTÜRK
Berlin, 05.01.2014