"Oku! " diye baþlamýþken ilk hitap
Manasýný çözemedik Yâ Rabbi.
Þeytan ile olduk hemhal, muhatap
Tehlikeyi sezemedik Yâ Rabbi.
Ýradeyken müslümanýn silahý
Bilemedik, beste yaptý dil âhý.
Kul içinden arar olduk Ýlâh’ý
Nefsimizi ezemedik Yâ Rabbi.
Din gönderdin, inemedik özüne
Kur-an verdin, bakýp geçtik yüzüne
Yalan soktuk her meramýn sözüne
Hakikati çizemedik Yâ Rabbi.
Rahman sensin, Rahim sensin; Malik de
Düz gösterdin, inâd ettik hep dikde
Hangi haslet bize gerek bildik de
Ruhumuzu bezemedik Yâ Rabbi.
Soraný yok, boynu bükük sevabýn
Bedeli çok haksýzlýða cevabýn
Ýçindeyiz amansýz bir girdabýn
Yanlýþlarý süzemedik Yâ Rabbi.
Affet Yâ Râb! Her ihtilaf çýkanda
Suç aradýk zaman ile mekanda
Fâni dünya, þu üç günlük cihanda
Edeb ile gezemedik Yâ Rabbi.
Mecit AKTÜRK
Berlin, 06.01.2014