Yalnýzmýþým meðerse iki kapýlý handa
Baharýmdaki çokluk, zay olurken hazanda
Ne zaman çiçek açsam o bilindik meydanda
Kokuyu alan gelir, bu gün içindir dostlar
Týrnaðýmýn ucundan kaným çekilmiþ gibi
Gördükçe soðuyorum insanlýktan bir nevi
Hangimiz zavallýyýz düþünebilse hani
Bir kývýlcýma bakar üstlerindeki postlar
Dertte olduðu gibi neþ’em benimle kalsýn
Gözden düþen gönüle rahat verin alçalsýn
O mevsimlik isimler birer birer azalsýn
Baþýmda birikmesin ikiyüzlü suratlar
Zaten kaç kapý vardý yolumuzu gözleyen
Tek hakkýmýz kalmýþtý bizi en çok özleyen
Birinden girdik diye ötekiyle sözleyen
Öyle bir yer ki cihan hükümsüz kalýr tahtlar
Özümde hayal gücüm bir de ben bana yeter
Fazlalýða lüzum yok türlü huy tümden keder
Uðraþacak hal nerde ben ki herkesten beter
Lakin sizlerden yana, yaram derindir dostlar…..
5 Ocak 2014 / NÜS