Halepçenin çocuklarý. Ölümün çocuklarý. Hayata tutunamayanlarýn çocuklarý. Yüreðim yanýyor yüreðim. Halepçede yankýlanýyor sesim. Bir çocuðun bakýþýnda tüm benliðim. Duyan yok feryadýmý. Görmüyor bu zülmü bir Allahýn kulu. Katliam kapýda. Kaçacak yerleri yok. Kim kaçabilir ki zulümden. Merhameti yok kimsenin. Kýlýcý yok silahý yok kürtlerin. Nasýl kýydýn çocuklara. O kadar tecavüze nasýl izin verdin. Sen mi müslümandýn. Peki kafirmiydi öldürdüklerin. Ne yaptýlar sana. Amerika mý istedi israil mi? Hangi otorite bu katliama izin verdi. Kimyasal silahlar bu yüzdenmi üretildi. Ey saddam ey katliamlar ustasý. Sen mi büyüksün. Yoksa silahlarýn mý büyük. Hayýr asýl büyük olan halepçede çocuklar. Bu çocuklar korkutuyor ordunu. Ve korktukça ordun titriyor yer ve gök. Ve amerika israil Sizsiniz bunca insan katili Filistin sizin eseriniz Irak sizin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALIŞILMADIK SÖZLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.