Çok geçmiþ deðil daha dün akþam,
Yine kapýyý çarpýp çýktým
Sen deli, ben senden deli
Kudurdu telefonum cebimde,
Ellerim cebimde, aklým hep sende
Küfürlerin biri bin para dilimde
Ne þerefsizliðin kaldý, ne hepsi iþte....
Ben sahilde martýlara dert anlatýrken
Ne bileyim sokak sokak aradýðýný
Hoþ ben deli
Bilsemde ne yazar
Ýçtim...Ýçtim ve yine içtim
Çay bile içilmiyor ki sensiz
Yahu ne zor þeymiþ Ýtanbulu sensiz yaþamak
Bin piþmanlýk çöktü öfkesi daðýlan yüreðime
Odanda çarpýp çýktýðým kapý olaydým dedim
Yaktýðýn sigaranýn son dumaný
Yok...Ýki dünya bir araya gelsede yok
Bu sefer sebebim çok
Çoku ve yoku düþünürken
Ýnatçýlýðýn doruðunda ben
Kediler bile yaklaþamadý yanýma
Bir þey oldu bir an..
Yahu o gülüþünü gördüm kapýda
Öfkem duman oldu uçtu,
Deliliðim kendini pembeye býraktý
Ne mýrmýr kaldý dilimde, ne isyan
Beni kendime getirdi o sýcacýk sarýlman.....
Saadet bu alem/ 3 ocak 2014 cuma
Þiirin hikayesine gerek kalmadý bence. Her þiir bir hikayeyi anlatmaz mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.