Aldýðýn her zorlu nefesinde
Ödüm kopuyor anne! Ödüm
Vedalaþýr gibi ayrýldýk bu seferde
Yüzünde azrailin geliþini gördüm
Ciðerini boðan öksürüklerde
Sanki kýrkbin parçalara bölündüm
Yüzüm soluk! Can kalmadý elimde
Sanki o incecik tabutta gidiþini gördüm
El anlamaz halden, hallerim yetimlikte
Çoktandýr yok þiþin, örgün nerde?
Sus! Yok! Alýþtýramam kendimi gidiþine
Bu geliþimde seni hiç görememeyi gördüm
Gönlüm zikir, elim tesbihte
Dilime yasaklý kelimem ölüm
Ben alýþmýþým seni secdede görmeye
Bu gün sanki kendi namazýný kýlarken gördüm...
SAADET ÜSTER/17 ÞUBAT ÇARÞAMBA...Umarým sonraki þiirlerimde, annemin gülen yüzünü de anlatabilirim inþallah. Okuyan gönüllere hüzün düþtüyse özür dilerim, çünkü üzgünüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.