Sen'li Sensizlik

Yüreðimin en derinliklerinde baþladý sana olan sevgim ..
Alabildiðine sevdi seni ..
Sakýndý herþeyden herkesten ..
Öyle büyüdün ki içimde ..
Birden boþalýverdi dudaklarýmdan ‘’ Seni Seviyorum ‘’ cümlesi ..
Ýki kelimeydi belki ama içinde öyle büyük duygular barýndýrýyordu ki ..
Hissetmeye baþlamýþtým artýk tüm vücudumda ..
Sevgiyle dolup taþmýþtým ..
Bütün bu duygularý bir kiþi nasýl yaþatabilirdi insana ?
Anlam veremedim ..
Ama býraktým kendimi sevginin sýcaklýðýna ..
Bilemedim iþte..
O sýcaklýðýnýn bir gün çoðalýp beni yakacaðýný bilemedim ..
Sen’li düþler kurarken sensizliði avuçlarýmda bulacaðýmý bilemedim ..
Seni sevdim, çok sevdim ..
Ama inanmýyordun iþte ..
Küçük gördün sevgimi, dýþýna aldanýp ..
Küçük deðildi be sevgim ..
Sen olmuþtum ben ..
Göremedin iþte ..
Senleþmiþ bedenimi sen göremedin ..
Zamanýn seni bana getireceðine inanmýþtým ..
Gitgide götürdüðünü, seni benden uzaklaþtýrdýðýný göremedim ..
Kýyýda köþede sessizce özledim ve en derinlerde hissettim bu duyguyu ..
Sensiz olduðumu sandýðýn her An’’ý seninle geçirdim ben ..
Ýçten içe yaþadým seni ..
Bana yazdýklarýný, söylediklerini gördükçe gülümsedim ..
Yokluðunda bile seni gördüðüm için gülümsedim ..
Sensizliðin içinde bile sen vardýn sevdiðim..
Hayatýmýn her anýnda olduðun gibi ..
Sensizliðin olduðu noktada oluþturduðum SEN’LE yaþýyorum artýk ben...
Hergün biraz daha fazla severek ve özleyerek ...
Sosyal Medyada Paylaşın: