Hüzünlü naðmeler bir bir Dökülmekte iken dudaklarýmdan, Huþu içinde sýðýnýrým Yalnýzlýðýn kisvesine. An gelir coþarým, Kurtulurum esaretinden Ne varsa derinden üzen.
Bir hýþýmla deðiþir Halet-i ruhiyem, Sanma ki her dem Çýrpýnmaktayým gölgesinde Hüzün denilen mabedin. Kuþanýrým metanetimi, Ýterim tersiyle elimin O demlenmiþ kaderi.
Yürek adeta kanatlanýr, uçar Ve eþlik eder kar beyazý bulutlar. Kâh ýslanýrým ani saðanaklarda, An gelir ýsýnýr gönül Gün ýþýðýnýn sýcaðýnda. Mevsimler eþlik eder Sönüp yanan umutlarýma Gün geçer, devran döner Her daim sýðýnýrým Maneviyatýn týlsýmýna…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.