Ömür Geçmekte

Bir yudum suya
Hasretmiþçesine, çölün ortasýnda…
Güneþi özlercesine
Gün ýþýðýnýn yokluðunda…
Bir katre sevginin
Acý veren özlemini yaþarken,
Yalnýzlýk denen girdapta.

Ömrün kalan yarýsý,
Uzakmýþçasýna ebediyet
Ve sessizliðin çýldýrtan yankýsý…
Ne tezat,
Hükmü sürerken dünyanýn kalabalýðý…

Yakýn ve uzak,
Ýki ucun mesafesi.
Güzel ve çirkin
Doyumsuzluðun göstergesi…
Ne dün ne de yarýn,
Hani kýskacý zamanýn.
Ve aþk denen yanýlgý
Sonucu o büyülü duyumsamanýn.

Ömür geçmekte
Tezat mefhumlarýn gölgesinde,
Ne çare;
Sözüm geçmedi gitti þu kadere.
Ne yerdeyim
Ne arþ-ý âlemde,
Sustum, beklemekteyim
Hükmünde iken
Kâinat denilen bilinmezliðin.

Sosyal Medyada Paylaşın: