Eskiden hayal kurabilirdim. Gerçekler canýmý yaksa da aldýrmazdým. Acýtmazdý,kýrýlmazdý kalbim… Kimi zaman düþlerde kaybolurdum… En çok orda mutlu olurdum… Gülümsemem,tüm vücudumu sarardý… Evet.. Eskiden hayal kurabilirdim. Sonralarý; hayallerimde bile mutsuz olmaya baþladým. Çaresiz,Hüzünlü ..En çokta kýrgýn… Neden mi? Çünkü sen; Artýk hayallerimde de susuyordun! En son hiç Hayal Kuramadým. Þimdi nasýlmýyým? Susmaya yemin etmiþ gibi; Sadece nefes alýyorum. Tek isteðim Var Hayattan; HAYALLERÝMÝ GERÝ ÝSTÝYORUM!
Z.uysal
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyno3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.