Saat:Bana Sen Kala; Yürüyorum,yanýbaþýmda mavi ve sarýyla, Mavinin üzerinde küçük yüzgeçliler,büyük kanatlýlara av olmuþ. Sarý tüm ýþýðýný vermiþ evrene. Þimdi gel desem sana? Mavi bizim dünyamýz olsa,sarý gökyüzümüz; Büyük kanatlýlar ben;Küçük yüzgeçliler ise yüreðin. Beslensem yüreðinden;eksilmezsin benden; Seni her içime alýþýmda…Ben,Sen olurum zaten. Ah bir gelsen… Þu Akrebinin; yelkovaný olsan… Beni saat 9’a çeyrek kala sarsan...
Saat :Seni ben geçe; Ýzliyorum seni tüm yüreðimle… Arada bakýyorsun ya gözlerime, Seninle doluyorum; esiyorsun ciðerlerime; Kaçýrýyorsun ya gözlerini birde; Ýþte þimdi,Yüreðim; savaþ meydaný gibi; Bir köþeye sýzmýþ ailesini kaybetmiþ küçük bir çocuk sanki. Ben senden geçmesem artýk… Yakalasan beni gözlerimden, Fethetsen artýk; Savaþ meydaný olan yüreðimi.
Saat hala; bana Sen kala… Ben hala Seni Bekliyorum...
ZEYNEPUYSAL 27 ARALIK 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyno3 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.