İNSANLIK NERDE...

Ýçimde bir acý beliriyor.
Ve bir ses kulaklarýmda,
Yeri göðü inletircesine bir ses
Ýnsanlýk nerde diyor insanlýk nerde?
Aramaya baþlýyorum.
Soruyorum bildik bilmedik herkese.
Þu çöpe mahkûm edilen teyzenin kaderini.
Ve huzurevindeki huzursuz amcanýn sözlerini.
Sokak çocuklarýný…
Soruyorum kader diyorlar.
Nasip diyorlar.
Birde Allah diyorlar.
Kendi kabuðuna çekilmiþ herkes.
Kendine müslüman insanlar.
Merhamet duygularý alýnmýþ.
Soruyorum tekrar...
Sizi siz yapan insanlýðýnýz?
Þerefiniz onurunuz nerde?
Bugün kazandýðýnýz yarýn sorulacak sizden.
Yaþlý teyze huzursuz amca ve sokak çocuklarý…
Hepsi hesap soracak sizden.
Nereye kaçacaksýnýz o zaman?
Hangi limana sýðýnacaksýnýz?
Ya da hangi liman kabul edecek sizi.
Allah aþkýna çalarak kazandýklarýnýzý,
Nasýl harcayacaksýnýz.
Ya bir gün dönerse hesap.
Yadýrgadýklarýnýz bulursa sizi.
Muhtaç olursanýz bir ekmeðe.
Ya da bir huzur evine býrakýlýrsanýz.
Ya hesap dönerse baðdattan..
O zaman ne yapacaksýnýz.
Ýnsaný öldürenlermi katil olur.
Ya görmeyenler muhtacý.
Duymayanlar....
Hissetmeyenler...
Herþeyi satýn almaya yetsede gücünüz,
Bir çocuðun gülüþünü,
Bir annenin umudunu satýn alamazsýnýz...

Sosyal Medyada Paylaşın: