NOEL BABA

NOEL BABA

Eller gülüp çýlgýnca eðlenip tepinirken,
Ýçin için yanarým; ah çekerim, aðlarým.
Yýlbaþýdýr diyerek pür neþe sevinirken,
Geçip giden ömrüme karalarý baðlarým.


Densizlik mi ararsýn… Bini olmuþ bir para.
Edep, haya hiç sorma… Sen ne sor ne de ara
Çamlar kesilir bir bir… O da baþka bir yara.
El soytarýlýk eder; tuðyan olur çaðlarým.


Hazýrlýklar yapýlýr; türlü türlü mezeler..
Hazýrlanýr içkiler; boþaldýkça tazeler..
Milyonlarca hindiye akýl almaz ezalar..
Bunca rezilliklere, sineleri daðlarým.


Ýçkiler sebil olur, sokaklarda içilir..
Sere-serpe yerlerde… kendisinden geçilir..
Ortalýk nahoþ kokar; koku arþa saçýlýr.
Sýðýnýrým Allah’a, topuklarý yaðlarým..


Bir de Noel babamýz! Onu es geçmeyelim..
Soytarýyý görüp de korkarak kaçmayalým..
Hediyeler verirmiþ… Aldanýp açmayalým.
Olmaz olsun böylesi… Ben, babamý yeðlerim.


Ýnancýmýz bozuldu… Bakýn, ne hale düþtük..
Hýristiyan örfüne, bizim sanýp üþüþtük.
Ölçümüzü kaçýrdýk, haddimizi çok aþtýk.
Noel Babalar sardý, istilada daðlarým.


Hülvani BAÞTUÐ. ... .yorgun þair.
31/12/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın: