BU ÞEHÝR
.
Bu þehir sýrtýma yükledi kahýr..
Bunca kahrý nasýl çekerim dostlar?
Ellere bal sundu, bana da zehir..
Bu þehirde durmam; çýkarým dostlar.
Elemi, kederi hep bana verdi.
Ne kadar çile var, baþýma derdi.
Âleme halýlar, bana çul serdi.
Sevmedim bu þehri, yýkarým dostlar.
Türlü cilve edip kandýrdý beni.
Ateþlere atýp yandýrdý beni.
Aðustos ayýnda dondurdu beni.
Acýmam; bu þehri, yakarým dostlar.
Her þeyimi aldý; bir þey vermeden.
Huzur nedir, nasýl; asla görmeden.
Ektiðim mahsulü söktü dermeden.
Kadere boynumu bükerim dostlar.
Köyümüzden çýkýp yollara vurduk.
Varoþlarda mesken tutup oturduk.
Hayalimiz için koþuþup durduk.
Çekilmez bu þehir; býkarým dostlar.
Kocalttý bizleri, mecal mi kaldý?
Gençliðimi taþtan taþlara çaldý..
Ne var- ne yok elde; toplayýp aldý.
Þimdi melül melül bakarým dostlar.
Bin piþman olsak da iþ iþten geçti…
Keþkeler faydasýz; eldeki uçtu.
Düþünceler aldý, uykular kaçtý.
Her þeyi kafama takarým dostlar.
Geriye dönmeye yüzüm kalmadý.
Köy boþalmýþ; tadým-tuzum kalmadý.
Vazgeçtim dünyadan, gözüm kalmadý.
Günden güne eyce çökerim dostlar.
.
Hülvani BAÞTUÐ.....yorgun þair
30/12/2013
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.