Davasý Hakk olan güler cefaya
Bir niþan taþýdýr bastýðý her yer.
Hiç halel getirmez ahde vefaya
Mürþidin dostluðu cihana deðer.
Gâye kurtulmaksa p/is, kir içinden
Dost ara kendine fakir içinden.
Kim bilir ne diyor zâkir içinden
Kalbi kiyl u kalle doluysa eðer.
Bakýnca boy-posa, söze, endama
Çözülür zannetme her giz, muamma
Çok uysal bilinir, sevilir ama
Her atýn sýrtýna vurulmaz eðer!
Akýlda zerresi varsa idrakin
Tevekkül eder kul; hem, yaþar sakin.
Yönünü her yana çevirir, lâkin
Baþýný bir O’na; Rahman’a eðer.
Mecit AKTÜRK
Berlin, 30.12.2014