Tek cümlelik telkine avuç açtýðým anda
Tezat bir cevap ile dumur olmak cihanda
Alfabeyi kaç ile çarpmak gerek bilemem
Hissimi ifadeye teselli olsun canda.
Husumete kol kanat germek deðil niyetim
Fakat nutkum tutuldu sýr oldu basiretim
Her yaným bir kördüðüm çözül de çözülemem
Ve aslen sulh içindi sebeb-i ziyaretim.
Ardýmý dönmüþ isem öfkeden-kinden deðil
Gözlerimde bir heves her an akmaya mâil
Ki yüzünün þeklini hafýzamdan silemem
Çift karelik zamana gözyaþlarým da dâhil.
Bu manasýz gidiþin dur duraðý muamma
Kendi haline kalsa uzar da uzar ama
Akýbet belli bir kez beklemeye gelemem
Zaten aþktan muzdarip kalbim sayýsýz yama
Bana göre deðilmiþ aþk denilen safsata
Ahir ömrümden çaldý düþtüðüm büyük hata
Bu da benim avuntum baþka türlü gülemem
Yoksa düþüveririm çekeliyorken verta.
29 Aralýk 2013 / NÜS