—unutma ki sýradan biri hiç deðilsin
(Sen bir iskelede bekleyen en güzel kýzsýn)
Sen ki yanýna hiçbir kelimeyi yakýþtýramadýðýmsýn
Hiçbir þey vermeden çok þey aldýðýmsýn…
(sahi sen beni neden bu kadar mutlu ediyorsun ki)
Sesimde sesin asýlý kalýr; elimde teninin sýcaklýðý
Ve yürürken yanýmda kocaman bir aþk olunca
Yorulmak nedir bilmeden yürümeleri yaþarým…
(e ne de olsa aþksýn/ hayattaki tek mutluluðumsun)
Sanma ki çok uzaktasýn/ sen kendinden çok bana yakýnsýn
(sakýn uzaklara kanma ”en güzel aþklardýr onlar” )
Kýsacasý: sen bir baþka bensin/ kendimi yaþýyorum sayende…
(ben seni en çok yasaklarda sevdim)
Yoksa hiç bu kadar “sen” olurmuydum…
(ne olur seni yaþayayým/þiirde olsa)
—unutma ki sýradan biri hiç deðilsin
(sen benim için iskelede bekleyen en güzel kýzsýn)
o iskele ki mutluluðu(aþký) yaþamak istediðim tek yer....