“..CAN DOST’U OLMAK KOLAY MI?..”
“..CAN DOST’U OLMAK KOLAY MI?..”
Hiç,(kolay) dedim mi,Dost’um? Belki nice mehan’ýmsýn… Ayaklarým çukurdayken, Dostluk’ta Nagehan’ýmsýn… Arkadaþým,sýrdaþýmsýn; CAN DOSTUM,mihr-ibân’ýmsýn… Ölenedek,gururuyla , Yaþayacaðým ANI’msýn… Baban yerine koy,beni,… Sen de benim nazan’ýmsýn… Baban gibi olamam ya… Has kýzým,ü…..n’ýmsýn… Müþfik,munis,merhametli Sözlerinle dehan’ýmsýn.. CAN ne ki?..CAN’dan ileri, CAN içre,tatlý CANIM’sýn… Gözden ýrayýnca,sanma, Gönülden de nihan’ýmsýn… Kaným çakilse…Ne tasa?!!.. Damarlarýmda KAN’ýmsýn!.. Mülküm yoktur. dostluðunla Tek servet-ü sâman’ýmsýn… Bana,þeref gerek elbet, Bil ki,þeref-ü þân’ýmsýn… Karanlýk ruhuma düþen, Son mihr-i dirahþan’ýmsýn..