Ben istersem dudaklarýna dýþardanda uðrayabilirim Olmadýk bir anýnda mevsimin Ay düþer gibi kutsal sýðýnaðýna tüneyip Þark çýbaný yýldýzlardan þiir damýtýrým Islatabilirim yüzünü
Ýçimde buðulanan hayâl sülüs bir çizgidir Gök þadýrvanlarýnýn sesine yontulur Düþlerimi eteðinden tutarak Gözlerinin týlsýmýna sýðýnýrým Bendeki ateþleri doðuran güneþim Ýlk hilal gibi incelirim yahut
Kývýlcým saçarak kendini astýðý bulutlarda Sustalýnýn aðzýnda oturup Sevdasýný mafsallarýna gömen Aþký rüzgârla yaþayan Dudaklarýndan köpük yerine kan düþüren Dilinin altýnda sözlerin denizini biriktiren Yâr feneriyle görünen gölgeyim