içimin göklerine

Eðer siz duvarlarýn ardýna saklanarak;
kafiyesi Þiir olan çocuklarýn i mgelerini:
Aðzýnýzdan küfür ve köpük saçarak
Bozuyor daðýtýyorsanýz; hiç olmadýk mevsimlerde
Benide o vakit bulut vuruyor
Þimþek çakýyor gözlerimin önünde
Saðanak olup yaðmak istiyorum
Duru göllere demirlemiþ leþlerinizin üstüne
Çýðlýklarýnýzý yutsun azgýnlýðýnýzý örtsün;
en hoyrat girdaplar

Zambaklar yýldýz olup
Þavkýmalarla duranda geceye
Haylice çürümüþ
Haylice yorgun yaðmurlar
Her þeyi titreten kanat sesleriyle
Dalýnda yapraklarý rüzgar bekleyen
Menekþelere itiyorken serçeleri
Kimi zaman hüzün tutuyorken geceyi
Daðlarýn ötesinde gökle yer arasý ittifak baþlar
Kelimeler ararým son þiir için
Lakin elest bezminden beri
Bulut uðrar,
Rüzgar uðrar,
Yýlan uðrar
Dut aðacýnýn gölgesinde uyuklayan
Kalemimin ucundaki serçeye
Oracýkta yastýðýma deþer kederleri
Rüyalarýmýn kýyýsýnda gezdiririm

Güneþe karþý sessizliði
Ezbersiz çizerim
Eksiksiz anlatýrým leylayý
Yinede anlayamam a çocuk
Baykuþlar baþucunuzda neden dolunay

Oturup parmaklarýmý yakmalýyým
Sonra inzivaya çekmeliyim heceleri
Çünkü
Bütün güllerde yas
Her yaným ölüm tortusu
Kulaðýmda uðulduyor saçlar
Ve umut çýngýraklarý
Gerdanýma baðlýyor
mimozalý çocuklarýn söz incilerini
Çaðrýlarýyla deliniyor kalkaným’ da
Tarihin duvarlarýna yaslanýyorum




Sosyal Medyada Paylaşın: