Ötelenmiþti insan Ve hýrpalanmýþtý aþk… Ýzafi bir dýþavurumdu umut Yinelenmiþti gün Yenilenmiþti gönül…
Vahada gördüðüm Serap idin Ýnimde inim inim inlerken, Yolda düþürdüðüm Cüzdan gibiydin Ýçi servet dolu. Ýn miydin cin miydin, Bir vardýn bir yoktun.
Ya ben ne miydim, Belki bir enkaz Ta dünden arda kalan, Zaman zaman bir çýðýrtkan, Kimi zaman derinden susan… Kim bilir, belki de; Koca bir yalan Senin gibi, sen gibi Her söze kanan, kandýran…
Ak mýsýn kara mý Yoksa yaðmurdan sonra, Göðü kuþatan Rengarenk bir gökkuþaðý mý. Fark eder mi, söylesene Sevda çoktan sarmýþken. Önemi var mý, Git hadi, Yol yakýnken Ve asla da dönme geri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.