Çýkar ceketini asuman
Ört üstüme
Üþüyorum biraz nefesin gelsin
Titreyip sayýklarsam
Alýþkýným korkma.
Okþa saçlarýmý geçer.
Yetim bir çocuðum ben
Yanaklarý kirli
Harçlýðý umut
Diþimden týrnaðýmdan artýrdýðým
Üç günüm var
Üçü de
Yakub’un gözleri...
Annem gibi yalnýzým þimdi
Ve hiç olmadýðým kadar yorgun
Biliyor musun?
Hiç sevmedi babam beni
Sür gömleðini yüzüme asuman
Unutmam gerek.
Kime ne ettim bilmem
Ben anlatamýyorum beni.
Þah damarýma kýzmam lazým
Ýniltimden korkuyorum
Dümeni kýrýk, limana hasret bir gemiyim.
Dur! Allah aþkýna
Burama dokunma asuman...
Ertelenmiþ küflü bir muþtu iniyor
Yüreðime deðmeden
Kaç kez kullanýlmýþ bilmiyorum
Þimdi aðlarsam üzülme
Sen yine ört üstümü
Ben iyiyim asuman.