Emretmiþ sultanýmýz Madem ki doðacaksýn Palavrasý çok bu dünyanýn Hem gülen hem de aðlayan çocuðu. En kötüsü de neye güldüðünü, Neye aðladýðýmý bilmeyen çocuk. Dilim vamýyor, içim hiç el vermiyor ama; Ben yinede söyleyeyim sana Keþke hiç doðmasaydýn. Bu dünyayý tanýmasaydýn Ýþine yaramayacak peç çok þeyi Algýlamasa, dünyanýn sahipliðine soyunmasaydýn Eminim, bu gününden çok daha mutlu olurdun.
Madem ki doðdun, o zaman iyi dinle!.. Yeni uðruna, eskilerini hemen atma, Sakla gerekmezi bir gün gerekli olur Hiç belli olmaz birde bakarsýn, Hem elini, hem de kolunu Çöp sanýp sokakta bulursun.
Eskisi olmayanýn yenisi hiç olmaz Bilinmeli ki her þeyin bir deðeri vardýr Saklayýp koruduklarýn sana kardýr Bu nedenle her sanatkarýn bir hurdalýðý vardýr.
Bilip bilmeden neler, ne hatalar yaparýz. Eðrisini doðrusunu hesaplamaz hep laflarýz Bilir bilmez konuþur, iþkembeden atarýz, Huyumuz kurusun, sadece yer içer (...) yatarýz
Sende algýsýz ve kuralsýz yaþayanlardan olacaksan, Hiç yaþamasan da olur sevgili çocuk!... Belki deðil: bil ki, en zor koþullar seni bekler Sen de sorumsuzluða, ihanetlere özeneceksen Haram ve zift katran olur sana verilen emekler.
KEMAL POLAT 22.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.