Bir Perşembe Akşamı Konya
Bir Perþembe akþamý ýslanýyorum Konya’da…
Bulutlar gözyaþlarýyla dokunuyor omzuma…
Bir Yeþil Kubbe altýnda ediliyor dualar,
Bir Yeþil Kubbe ki; adý Mevlânâ…
Bir Perþembe akþamý ýslanýyorum Konya’da…
Zafer Caddesinde kalabalýk…
Þemsiyeler dýþa dönmüþ…
Ýnsanlar koþuþturuyor saða sola…
Soðuktan titreyen eller,
Bir cigara daha yakýyor…
Belli ki mevsimler kýþa dönmüþ…
Bir Perþembe akþamý Konya’da
Islanýyorum an be an…
Tramvay geçiyor ýslak yollardan…
Camlarý buðulu buðulu
Gürültülü bir tramvay…
Bir Perþembe akþamý Konya’da
Ansýzýn geceye bir hançer saplanýyor.
Bir silah patlýyor uzaklardan,
Ve çýðlýklar yükseliyor...
Acý acý haykýran ambulans sesi
Kulaklarda çýnlýyor küfür gibi…
Yere yýðýlmýþ ceket dolusu bir adam
Ilýk ýlýk can damlýyor alnýndan…
Yaðmur eþlik ediyor adama
Üstünde iz býrakmýyor…
Ve bir Perþembe akþamý Konya’da
Eline kan bulaþmýþ bir kadýn
Titriyor dudaklarý korkudan
Kalbi sert sert atýyor
Gülümsüyor birden kadýn…
Gökyüzüne bakýyor
Yaðmurlar süzülüyor yanaklarýndan
Yaðmurlar ki, gözünden akan…
Ve bir Perþembe akþamý Konya’da
Silah bir kez daha patlýyor
Kadýndaki gülümseme
Yerini soðuk bir bakýþa býrakýyor…
Ve bir Perþembe akþamý
Gökyüzü Konya’da aðlýyor…
Yere uzanmýþ iki beden…
Ýki hayat, bir hikaye…
Ve yaþanýlan mutlu sonlar
Sona eriyor
Bir Perþembe akþamý
Konya’da…
Attilâ Edri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.