Dur! Kaçma çocuk/ at (g)özündeki o korkuyu/ (S)inmesin/ gözbebeklerinden yüreðine bu dengesiz týrmanýþ. Biliyorum/ itti her þey seni bu simsiyah ummana/ Ondan/ böyle (g)özler hüzünlü kocaman bakýyor. (B)aktýkça gözlerime kurgusu/ Kabus gibi romanlar (y)azýyor ciðerimin üzerinde/ Korkma/ürkme/ ürkütme beni çocuk…
Sen ümitsin/ýþýksýn/ yarýným-sýn/geleceðimsin…
Ben sensiz ne yaparým çocuk?
Biliyorum/ suç(lu) benim… Katledilmiþ balýklarýn/ kirlenmiþ o ýrmaklarýn/ denizlerin/ Özür(lü) Çernobil çocuklarýnýn/ o tuhaf meyve ve sebzelerin/ Bozulmuþ/ kirletilmiþ her ne varsa… Ve savaþlarýn mesulü benim…
Haydi þimdi bir daha aç/ kocaman aç yine gözlerini/ Sesimi duy/ kendin için (d)uy/ Uzat elini/ tut elimi çocuk…
Suç benim/ ceza sen olma(malýsýn)…
Sen/ içinde binlerce tür çiçek barýndýran alemsin/ yeþermelisin…! Gel/ tut ellerimi/ yeniden kuralým her þeyi/ Senin için/çocuklarýn için… Karýþtýralým sevgimizi yarýnlarýn hamuruna/ Yemyeþil bir dünya býrakmak için/ savaþ çocuklarýna…
Gel beraber öðrenelim/öðretelim sevmeyi/ Bit yürekli / devasa nefretli … Hatta sevmeyi unutmuþ/ kavgacý örneklere… Gel/ çocuk yýkalým bu (kin) kibir aymazlýðýný/ Umutla ýþýtýp karanlýðý/ sevgiye boð(alým) her alaný … Var mýsýn çocuk?
(Utandýr)alým o cüzdan kölesi olmuþ/ vicdan cücelerini…
__________yorgunkalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.