MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kalan, giden ve diğerleri
HakkınSesi

Kalan, giden ve diğerleri









-I-



1969 ilkbaharýydý
lunapark gelmiþti þehrimize
gözümü açýp kapattým
birden çýkývermiþti karþýma
salýna salýna yürüyordu
solgun bir yüz
düþtü kaldýrýma
esiyordu rüzgar
egzoz sesleri acýtýyordu gýrtlaðýmý
kaldýrmamýþlardý sobalarý

utandým. olmamalýydý. yürüdüm. adam eliyle çeviriyordu salýncaðý
bu denli karmaþa
evet,
baktýlar
üzerimde pantolon ceket
oturdum salýncaðýn birine
adam baktý,
çocuklar baktý
gururu kalmamýþtý parmaklarýmýn
ve güzeldi
sallandý yüreðim
rüzgar yakamý kaldýrýyordu

bundan böyle paramparçayým dedim
bizi yapanlarý aþmýþtý asýr
sevmedim sonradan gelenleri
aþký salladý usulca
bir kötülük yapmamýþtým oysa yaðmura
saçlarým ýslandý
gözlerimden tuttu çocuklar
bir anda duraksadý salýncak
atladým
ilgilenmiyordu hiç kimse benimle
ve kötülük de
ne umurumda olurdu

1969 ilkbaharýydý
anýmsar mýsýn yüreðim
seni o gün sallarken kalabalýk arasýnda
biri baðýrdý kýzarak
’insene oradan aptal adam’
orasý çocuklarýnmýþ
en zorlu gündü seni sallayýp
uyutmak isterken
serserinin biri eleþtirdi beni
usumda o vardý

zor bir gündü
baðýrdým kendime, sana
ne güzelde ölüm kokuyordu yataðým
hüzünlü vuruyordu yorganým
baktým çehreme
kan akýyordu damarlarýmda
oysa ne kötülükler yapmýþtým ben
hiçbiri onlarý kýzdýrmamýþtý



-II-



Benim için daha zorlarý vardý!

Çivilerle söktüler içindeki dermaný
bir ara korktum
hiç aralýksýz kahroldum
gözlerim altý mosmor
dikildim karþýlarýna insanlarýn
2013 kýþý hayvanat bahçesi
yaþlý gözlerim
göstermek istedim herkese aþký

Kurbanlýk bir koyunduk seninle beraber
dikilen sýrtýmdan akan aðrý
kalmadý farkým toprakla
gürlediðim yýllar pek geride kaldý
insan kaçamaz ya, kaçamadým, kurudu ýrmaklar,
dediler ’teknoloji var oldu’
ýþýl ýþýl parlayan pencerelerim yok oldu
kutsal öcümle beraber burkuldu bileklerin
yavaþ yavaþ büyüyen ölüm
üþüdüm
ýslandým
dýþarý da yeþil ne varsa griye boyandý

Seninle daha zorlarýný yaþamýþtýk
insanlar geldi
bazýlarý selam verdi, bazýlarý takmadý
aramaktan yorulmuþtum oysa
sýzladý bacaklarým
bütün acýlarým
o mutluluk hayallerini anýmsadý

Ne varsa geriye kalan
tanýmamalýydým dedim dünyayý
bendim oysa o çok güçlü hayvan
senin gibi birini üzdüler, kýrdýlar
çað atladý sevgiler
ellerimle kopardým papatyayý
gül ektiðim ruhum çoktan solmuþtu

Bakmasam daha iyiydigeriye
binlerce güneþ yuttu bu karanlýk
inanmýþtýk ne güzel, her gün yeni bir umur
kandýrýldýk
önce seni incittiler
sonra beni
býraktým her þeyi
býrakamazsýn diyecek kadar küstahlaþtý insanlýk
diþlerimle teker teker doðrarken aþký, neredeydiniz?

Beni var eden kadar hüzünlüydün
yoldaþým olamadýn
kapandý ne kadar ýþýk dolu damarýn varsa
tabanlarý ýslak gence aðladým
döküldü karanlýk üzerime
soydular beni
beklemediler
demem için her birine ’güle güle’




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.