ellerimi soyacaðým
kirlerinden arýndýrmak için, unutmak güzel soyluluk
eriyen gözkapaklarýna benziyor kurbaðalarýn
bir çeþit öpücük duasý
tadý bile kalmamýþ leblebi tozlarýnýn
haram dokunmasý yanaklarýna güzelliðin
baþka dudaklardan histeri yaratan þeytan; beni
avutan deli
torpil geçiyoruz
götlerden koleksiyon yapýyorum makam koltuklarýna
yaþlý insanlarýn harb tarihini açýp okumalarý lazým
sen de kalmýþ diyorum meryem tadý, dilinde
tükürmüyorsun gözlerinle dahi
su çatlasa, otuz beþ yerinden hüzün kýrýlýr
ben mülakatlarýn çocuðu
olamýyorum haysiyetimin pezevengi
çetelemde hep eksiler, bir delikanlýya yarýþýr
sen hazinem
nasýl bir hayvanlýkla tutkuluyum sana
yanarken zaman evsahibin hep þüpheli
bana koynunda yer ayýr diyorum, bu da mý torpil?
sana dair üyelerimin sayýp var ettiði cinnetim
ellerin tütünü seviyor, ellerin yanmayý
ben, kýþta uyanmýþ yýlaným
sokulduðum deliklerde kan izler
aþkýn bir antilop kadar yavaþ
tutsak ölüme kalpyiyenler
saçlarýndan açýlan sayfanýn vahþiliði
ölümümü yazýyor her bir ak tanesi
parmakuçlarý kýllarýný okþuyor yalnýzlýðýn
yerinden kopup, zýmbalanmýþ bir bütünüm
akþamdan kalma tiner kokularý
ciðerim, burnum, gýrtlaðým asitilen
buna da bir kin sebebi bulabilirim
gülebilir þeytana uyup uysal melekler
siyah karanfilin de edilen toplu intihar yemini
her birinin izi çýkýyor
su yapýþýp kalmak istemiyor dölüme
baðýrýyorum
-sesim kýsýkken daha bir Al Capone
silahýmý tutarken öksürüyorum
antibiyotik kadar zararlý bana tenin
adalet istiyorum