Gözlerimi hep uzaklara yatýrýyorum. Sevdiðim uzakta, Aþký mesafe kavramýyla birlikte yaþýyorum... En zoru bu belki de aþklarýn Özlem dolu kurduðum her cümle. Her nefes, Her iç çekiþ bir yük gibi bedene...
Bazen taþýyamýyorum, Eziliyorum altýnda. Ama belli etmiyorum... Sevdiðim uzakta. Gözlerim de bu yüzden uzakta...
Otobüslere teþekkür ediyorum her yolculukta Beni ona ulaþtýrýyor diye. Tabelalara, yollara Þoförlere, terminallere... Bayram oluyor ona gitmek. O uzun yol, Uzun sarýlmalarýn hayaliyle geçiyor... Gidiþ ne kadar neþeliyse, Dönüþte o kadar hüzünlü oluyor...
Olsun... Yârin þehrine yaklaþmak, tebessüm Yârin þehrinden uzaklaþmak, gözyaþý... Siz bilir misiniz bu duyguyu, Bu aþký?
Sevdiðim uzakta! Uzaklarda yaþýyorum ben aslýnda...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.