Ölürsem diye düþünüyorum aþkýndan Bu kadar çok sevince Baþka bir þey düþünemiyor ki insan... Benden sonra kimseyi Sevmeyeceksin ama deðil mi? Ve haram edeceksin kendini her ademe?
Sensiz geceler neden bu kadar uzun? Senli gelecekler, Neden bu kadar uzak takvimimde?
Ýsyan (e)diyorum, isyan! Baþka bir açýklamasý yok bu duygunun. Günah belki, þýmarýklýk ya da. Beni seviyorsun çünkü, çok seviyorsun... Bu bana yetiyor da artýyorken Ben daha fazlasýný istiyorum. Yanýmda ol, Benimle uyu, Benimle öl istiyorum...
Bir gün ölürsem aþkýndan Sen de ölür müsün ayrýlýðýmdan?
Bu soru yersizdi belki. Bu kýskançlýkta saçma kaçacak belki de...
Senden önce ölürsem Bütün canlýlarý kýskanýrým Ayný dünyada yaþýyorsunuz diye...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.