Ömür dediðin ne ki be gözüm Gözler açýlýp kapanýncaya kadardýr oysa ayrýlýk sonu gelmeyen bir ömürdür hep yeniden baþlar, ve hep yeniden filizlenir ömrümüze..
Þimdi bu ayrýlýðýn ömür ikliminde yaþýyorum Her yaþýma, biriktirdiðim bir bardak dolusu, hüznün soðukluðunu taþýyorum ve her soðukluk bir damla daha üþütüyor beni bir damla daha.
Durmadan üþüyen bu benliðim bu ayrýlýða dayanýr mý? Durmadan üþüyen bu ömür bu acýya katlanýr mý?
dayanmak da katlanmak da zor biliyorum, Çünkü her saniyesinde bir sarhoþluk var ömrümüze Çünkü her salisesinde bir dalgýnlýk Ki öyle bir dalgýnlýk ki bu uçsuz bucaksýz bir deniz gibi büyür gözlerimizde
oysa bilemeyiz ki gece gördüðümüz bir düþten uyandýðýmýz ana kadardýr belkide. belkide hiç bilmediðimiz zamandýr peþimizden gelir bütün acýsýyla
ta ki ömür sonlanýr biter gider Kendisi kalýr geriye...
Diyarbakýr/aralýk 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
AGRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.