insanlýðýný unutmuþ bir yürekte kalamam ben. zamanýn kumlarýna bilmiyordun dibe çöktüðünü, Gitmiþliðini býrakýp, yalnýzlýðýný hediye ettin. Ve, bu benlik savaþýnda beni yendin..
Hiç birþey umduðum gibi gitmedi, Hayat umursamadýðým gibiydi. Hep ayrýydýk, ama bir türlü ayrýþamadýk. Býrakýp geride kalmanýn zorluðu, býrakýp gidenin vicdaný, Ellerinde takýlýp kalmýþ birkaç yaþanmýþlýk, Ben sensizliði, bizsizliðe yormadým.
Ve, sen benden vazgeçince, Bende bizden vazgeçtim...
Her þeyden önce, herkesten sonrasýn. Þu gönlümü buhrana çevirmekte ustasýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
düşler sokağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.