Ey heyhat!.. Karanlýk gün ve gecelerde Özlemekteyim...
Bu karanlýkta odamda büyüttüðüm sarý lalelerim var Soldurduðun, yokluðunun nefessizliðinde...
Bir baþkasý tamamladýðýnda yokluðunu Boþ kalan uçurumlarým, Gözlerinle dolacaktýr...
Bir dolu müfreze kestiler önümü Bir þehrin en kalabalýk en cýlýz insafsýzlýðýný gördüm yüzlerinde Kime kinin, nerde ben.. Kalbinde umudun hiç kimse Beni sadece gözlerimden taný Çünkü gözlerim seni hiç unutmadý
Ey heyhat!.. Vuslatýn bize geliþi yarým yüzyýl uzadý
Yine karanlýktan elbisemi giyindim Odamda sarý lalerim Gidiþinin en sessiz aralýðýnda Boðuluyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
düşler sokağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.