Sokaklarýnýn bile sana benzediði þehir! Baþka insanlarýn gözleriyle ýsýttýk ellerimizi Ve, neden çok sonra anlýyor insan, Býrakýlýp geride kalan da, býrakýp giden de kendisi.
Aklýmýn en sarp düzlüklerinde sesini duyurmadýðý, Aklýmý hapse atmak istiyorum. Bilmiyorum!.. Kimden kaçýp, kime saklandýðýmý..
Sonbahar da sevmek zordu. Ve bütün Son’ lar, Sonbahar kadar sarý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
düşler sokağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.