Bilirim ki aldýrmazsýn, “olma”, desem “lafazan”
Bilirim hiç ders almazsýn ebedi nasihatten
Göz yuman kim; yoksa ben mi; ondan mý oldum azan
Yürürüm, görün, koþarým; sanmayýn bu sýhhatten
Sýhhati ben kaybedeli çok oldu gizliyorum
Sýhhati ah! Þimdilerde, kuþlarda izliyorum
Belirsizken gökte duman iz kalmaz afiyetten…
Seyret metruk sokaklarda doðuþunu güneþin
Hýzla akan huzmelerle toza karýþmýþ ýþýk
Kupkuru topraða batan saban sen ol ve eþin
Þimdi, ah ki çözemedim; þimdi her þey karmaþýk
Karmaþýk o duyumsanan algýyý isimleyip
Karmaþýk yoldan giderim çevreyi resimleyip
Irayýp koptum gerçekten; firarým safiyetten…
Bir belirsiz zaman idi kulakta ses çaðladý
Dün mü geçtim? Unutmuþum; kaçýyordum beladan
Yol üstünde biri tuttu biri beni baðladý
Þeffaf iple ve sonra da attý arþý aladan
Arþ üstünden yer altýna ediyordum seyahat
Arþa kadar tüm mahlûkat seyretti beni; heyhat…
Ben, iþte böyle daðýldým boþ yere, keyfiyetten
Gördüðüm tüm aðaçlarý gözlemledim hayretle
Boylar uzun, dallar geniþ…; gövdeler boðum boðum
Ben ki çýkmak istedikçe umutla ve gayretle
Her dal hemen baþka dalla birleþip yaptý doðum
Doðum günü kutluyordu ne çok insan doðmadan
Doðumla can uyanmalý karanlýklar boðmadan
Pusulasýz yola çýktým, kayboldum zafiyetten
***
Geldim ya iþin sonuna; þimdi yaparsam özet;
Bilirim ki aldýrmazsýn, “olma”, desem “lafazan”
Göz yuman kim yoksa ben mi; ondan mý oldum azan
Seyret metruk sokaklarda doðuþunu güneþin
Kupkuru topraða batan saban sen ol ve eþin
Gördüðüm tüm aðaçlarý gözlemledim hayretle
Ben ki çýkmak istedikçe umutla ve gayretle
Rahmetine sýðýndým Rab; “garip kulunu gözet…”