-Dadanmýþ ne çok insan koþar, yatmaz, mail’e...
Ýnsanlar aðlýyorken nedir sende bu neþe
Can, içerde taþmaz mý; nasýl sýðar dar kaba
Aç gözünü, uyuma; bak þu doðan güneþe
Ölünce herkes döner, ölmeden dön türaba
Sen ki nefes alýrken, dilin henüz dönerken
Aldatmaya koyuldun verdiðin yanýtlarla
Sen ki hafif rüzgârda yaktýðýn od sönerken
Aydýnlýðý kararttýn köhnemiþ kanýtlarla
Ýnsan var bu âlemde insanlarýn kuludur
O yüzden sen bunlardan dosdoðru olaný seç
“Özgüven” derler amma gerçekte kuþkuludur
Verenleri görürsün hýrsla heceli demeç
Boyundan büyük laflar etme, çevreyi gözle
Yutulmaz lokma yeme, sözler daralý olsun
Her þeyi göremezsin sýnýrlý bakan gözle
Yürürken adýmlarýn uygun aralý olsun
Bak o zaman nasýl da umulmadýk bir anda
Eþya dolar ufkuna nitel ve nicelikle
Sen sadece hissedip bir kenarda duranda
Ýnan ki yardýmcýlar gelirler öncelikle
Ýster kurt olup ulu, ister kuzu ol mele
Eðip-bükme dilini, etme gerçeði ters-yüz
Güvenme bu dünyaya, Hakk’a ol hep amele
Fýtrata uygun yaþa, doðru dur gece-gündüz
-Adanmýþ var mý Hakk’a; aðlamaz Ýsmail’e...